کمانچه یک ساز زهی آرشه‌ای ایرانی است که ریشه در تاریخ ایران باستان دارد. سازهای زهی ایرانی زیادی در قسمت‌های مختلف کشورمان، هرکدام تاریخ و داستان زیبای خودش را دارد. از قیچک و رباب تا کمانچه و تار، هر کدام در طول تاریخ، روایت انسان‌های مشرق زمین را در نت‌های موسیقی و در آوایی دل‌انگیز و گاهی همراه با غمی پنهان، تاریخ این مرز و بوم را به گوش جهانیان رسانده و جذابیتی خاص در دنیای موسیقی ایجاد کرده‌اند. کمانچه، سازی است که در دل تاریخ ایران بیرون آمده است.
کمانچه در تاریخ

تاریخچه کمانچه

قبل از شروع مطالب مربوط به آموزش کمانچه، بد نیست کمی از تاریخچه این ساز بدانیم. کمانچه را خیلی‌ها، ساز امروزی رباب می‌دانند. بسیاری حتی ریشه قیچک را هم در کمانچه جستجو می‌کنند. رباب دو سیم داشت و به مرور زمان با اضافه کردن دو سیم به آن، ساز کمانچه امروزی شکل گرفته است. این ساز از دوران صفویه به بعد، بیشتر در موسیقی ما پررنگ شده است. در نقاشی‌های عمارت چهلستون در شهر اصفهان که مرکز حکومت پادشاهان صفوی بوده، در مهمانی‌های شاه عباس، تصویر نوازنده‌های کمانچه را می‌توان در کنار دیگر سازهای ایرانی می‌توان دید. در فارسی، کمانچه به معنای کمان کوچک است.

در تاریخ قدیم کشور قطر هم رد پای کمانچه را می‌توان پیدا کرد. در آثار مصور دوران مغول و تیمورلنگ هم می‌توان کمانچه‌های قدیمی را دید.  اما آنچه از تصویرها و کتاب‌های قدیمی مشخص است، کمانچه سازی بوده که در جشن‌ها از آن استفاده می‌کردند. به هر حال این ساز از دل تاریخ کهن ایران به دنیای امروز راه پیدا کرده و با تغییراتی که داشته، احتمالا آوایی متفاوت با سازهای قدیمی دارد. نکته جالب در مورد این ساز این است که در سال ۱۳۹۶ به عنوان یکی از نشانه‌های فرهنگ و سنت ایرانی، در سازمان یونسکو ثبت جهانی شده است. این روزها در تمام دنیا، استاد کیهان کلهر به عنوان بهترین و مشهورترین نوازنده کمانچه شناخته شده است.
در آموزش کمانچه، در مورد اجزای آن با هنرجو صحبت خواهد شد.

اجزای کمانچه

نکته جالب در مورد سازهای زهی، تفاوت در بدنه و اجزای آن در سازهای مختلف است. بدنه ساز شکل مشخصی دارد ولی جنس متریال استفاده شده برای ساخت و ابعاد آن می‌تواند متفاوت باشد. یعنی این‌گونه نیست که یک اندازه استاندارد برای ساخت در نظر بگیریم. کمانچه دارای یک کاسه طنینی گرد و یک دسته بلند است. در سازهای سنتی این کاسه معمولا با قطر ۲۰ سانتی‌متر ساخته می‌شود. اما همان‌طور که گفتیم، در بخش‌های مختلف ایران و البته دنیا، سازندگان کمانچه، به ابعاد این دایره کم یا به آن اضافه می‌کنند.

کاسه طنینی فرم کروی دارد که به صورت یک تکه ساخته می‌شود. چوبی که برای ساخت کاسه طنینی استفاده می‌کنند معمولا از درخت گردو یا توت است. در واقع بدنه کمانچه با قرار دادن تکه‌های باریک چوب کنار هم ساخته می‌شود. بخش بالای کاسه طنینی باز است که روی آن را با پوست می‌پوشانند. برای این قسمت از پوست بره، ماهی، گاو، آهو و بز استفاده می‌کنند.

خرک بخش دیگر کمانچه است که در قسمت بالای دایره وسط قرار گرفته و سیم‌ها از روی آن عبور می‌کنند. خرک یک قطعه چوبی یا استخوانی با طول تقریبا ۴ سانتی‌متر و ارتفاع حدودا ۲ سانتی‌متر است که با دو پایه روی پوست محکم می‌شود. شیارهایی که روی خرک قرار گرفته، سیم را در خود نگه داشته و فاصله آن‌ها را حفظ می‌کند.

دسته کمانچه یک لوله چوبی و تو پر است که معمولا بین ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر طول دارد. دسته کمانچه فرم ثابتی دارد و با تغییر ابعاد کاسه طنینی، این قسمت تغییر خاصی ندارد.

در قسمت بالای دسته، سرپنجه را داریم که توخالی است و قسمت روی آن باز است. چهار گوشی در اطراف این سرپنجه قرار دارد و در بالای آن یک قسمت شبیه گوشی‌ها قرار دارد که به آن تاج یا صراطی می‌گویند.

گوشی‌ها به تعداد سیم‌های کمانچه در نظر گرفته شده‌اند و هر یک از سیم‌های کمانچه به یکی از این گوشی‌ها وصل شده است. با کمک این گوشی‌ها ساز را کوک می‌کنند.

بین سرپنجه و دسته یک نوار استخوانی یا چوبی به نام شیطانک قرار دارد که شیارهای باریکی روی آن تعبیه شده و سیم‌ها از روی این شیارها رد می‌شوند و روی گوشی‌ها قرار می‌گیرند.

چهار سیم فلزی با عبور از روی گوشی‌ها و شیطانک و سپس دسته، در انتهای ساز به سیم‌گیر می‌رسند. در گذشته، کمانچه دارای سه سیم بود اما حالا با اضافه شدن یک سیم، تصویری متفاوت از قدیم پیدا کرده است. سیم‌گیر معمولا از جنس چوب و گاهی فلز است و در قسمت پایین کاسه طنینی قرار گرفته و سیم‌ها در این قسمت گره می‌خورند. در زیر این سیم‌گیر و در پایین کاسه، یک میله باریک به طول ۱۰ سانتی‌متر قرار گرفته که هنگام قرار دادن ساز روی زمین، تعادل آن را حفظ می‌کند.

قطعه مهمی که برای نواختن ساز استفاده می‌شود، آرشه نام دارد. آرشه یا کمانه یک میله چوبی است به طول ۶۰ سانتی‌متر که دسته‌ای دم اسب به آن متصل است. نکته این موها این است که به صورت کاملا کشیده روی آرشه قرار ندارند و نوازنده باید هنگام نواختن با دست خود مقدار کشیدگی تارهای مو را تنظیم کند. نوازنده با کشیدن آرشه روی سیم‌های کمانچه، ساز را به صدا درخواهد آورد.
در دست گرفتن ساز از نکات مهم آموزش مقدماتی کمانچه است.

نواختن کمانچه

برای نواختن این ساز باید ابتدا دوره‌های آموزش مقدماتی کمانچه را در یک آموزشگاه موسیقی معتبر و با اساتید حرفه‌ای گذراند. در اموزش کمانچه ابتدا در مورد ساز و نحوه کوک کردن آن برای هنرجو توضیحاتی داده شده و سپس نحوه نواختن ساز آموزش داده خواهد شد.

کوک کردن کمانچه

برای کوک کردن کمانچه، باید ابتدا دستگاه موسیقی که قرار است در آن ساز نواخته شود را مشخص کرد. کوک کردن کمانچه با استفاده از گوشی‌ها انجام می‌شود. به صورت کلی سیم سوم از سیم اول یک اکتاو بم‌تر و سیم چهارم نیز نسبت به سیم دوم یک اکتاو بم‌تر هستند. اما با توجه به اینکه دستگاه موسیقی انتخابی هنرجو چه باشد، کوک‌ها را می‌توان تغییر داد.

روش دست گرفتن کمانچه

در آموزش کمانچه، ابتدا روش دست گرفتن آن به هنرجو آموزش داده می‌شود. نوازنده باید روی زمین نشسته و پایه کمانچه را روی زمین قرار دهد. اگر نوازنده روی صندلی بنشیند، پایه بین دو پا روی صندلی، یا روی زانو قرار می‌دهد. هنگام نواختن، معمولا کمانچه حول محور پایه خود کمی حرکت دارد. ای کار برای نواختن آسان‌تر و بهتر ساز است. دستی که ساز را نگه می‌دارد روی دسته سیم‌های مختلف را می‌گیرد و دست دیگر آرشه را روی سیم‌ها می‌کشد.
انوع کمانچه

انواع کمانچه

گفتیم که کمانچه انواع مختلفی دارد. در واقع این ساز در شهرهای مختلف و در کشورهای دیگر، ترکیب مختلفی دارد. این تفاوت در اندازه و فرم کاسه طنینی، جنس چوب، نوع پوست و نوع کوک این ساز است. البته ممکن است تفاوت‌های دیگری هم در کمانچه‌های مختلف وجود داشته باشد اما اصلی‌ترین همین است که گفته شد. هنگام آموزش تخصصی کمانچه، به هنرجو در مورد کمانچه‌های باس و آلتو هم اطلاعاتی داده می‌شود تا اگر دوست داشته باشد در ادامه آموزش کمانچه خود به سراغ این سازها هم برود با آن‌ها آشنایی لازم را داشته باشد. کمانچه باس و آلتو هر دو صدایی بم‌تر از کمانچه معمولی دارد.

کمانچه‌هایی که در کشورهای عربی هستند با نام کمنجا شهرت دارند و کاسه‌هایی کوچک از جنس پوست نارگیل دارند. ترکمن‌های ایران هم از همین کمانچه‌های با کاسه کوچک استفاده می‌کنند و به آن قیچاق می‌گویند. این کمانچه سه سیم دارد و به طور کلی هم ابعاد کوچکی دارد. در لرستان کمانچه‌ها در قسمت پشت باز هستند و مردم محلی به این ساز تال می‌گویند.

هنگام خرید کمانچه به چه نکاتی توجه کنیم؟

برای خرید هر ساز باید به نکات مختلفی توجه کرد تا بهترین انتخاب انجام شود. خرید ساز باید از مراکز معتبر انجام شود. جنس چوب کاسه و دسته ساز اهمیت زیادی دارد. پایین بودن کیفیت چوب باعث بد شدن صدای ساز می‌شو. تراش‌های روی بدنه و کیفیت ساخت ساز باید در بهترین حالت خود باشد. به مونتاژ ساز دقت کنید. جنس سیم و گوشی‌ها را به دقت بررسی کنید تا کیفیت خوبی داشته باشد. کمانچه یکی از سازهایی است که با تزیینات خاص روی بدنه ساخته می‌شود. انتخاب سازی با این ویژگی، امری کاملا سلیقه‌ای است. یک کمانچه خیلی گران لزوما ساز خوبی نیست. اما داشتن ویژگی‌های خوب و کیفیت بالا، در قیمت ساز تاثیر زیادی دارد.
استاد کلهر که در تمامی دنیا به عنوان نوازنده و استاد ساز کمانچه شناخته شده است

آموزش حضوری و آنلاین کمانچه در آموزشگاه پژواک

در ایران کمانچه را با دستان طلایی استاد کیهان کلهر و استاد اردشیر کامکار بیشتر می‌شناسند. اگر قصد یادگیری این ساز را دارید می‌توانید از دوره‌های آموزش حضوری کمانچه در آموزشگاه پژواک استفاده کنید. پژواک یک  آموزشگاه‌ موسیقی در شمال تهران و یکی از بهترین‌ها در محدوده ولنجک و تجریش است. برای سهولت استفاده هنرجویان در هر نقطه از ایران، پژواک اقدام به برگزاری دوره‌های آموزش آنلاین کمانچه کرده است. در این صورت در هر نقطه از تهران و ایران که باشید به راحتی می‌توانید با شرکت در دوره‌های آموزش مجازی کمانچه، این ساز را با اساتید خوب این آموزشگاه یاد بگیرید. در عین حال، برای خرید یک ساز با کیفیت هم می‌توانید با کارشناسان آموزشگاه مشورت کنید تا انتخابی بسیار خوب داشته باشید.
نحوه آموزش کمانچه

هزینه آموزش کمانچه

هزینه آموزش کمانچه با توجه به نوع دوره آموزشی، اعم از آموزش حضوری کمانچه یا آموزش کمانچه آنلاین متغیر است. به این منظور بهتر است با تماس با مشاورین این موسسه از روند ثبت نام، دوره‌ها و شرایط آموزش کمانچه اطلاعات کسب کنید.

 

نرم افزار مدیریت آموزشگاه موسیقی | موزیک آکادمی